Końcem roku 2018 na terenie naszego nadleśnictwa ustanowione zostały dwie strefy ochrony dla bociana czarnego (Ciconia nigra) oraz iglicy małej (Nehalennia speciosa). O ile gatunek bociana czarnego jest większości znany, choćby ze słyszenia, tak iglica mała stanowi większą niewidomą.  

Iglica mała to gatunek ważki, jest najmniejszą z europejskich ważek. W Polsce jest gatunkiem rzadkim i zagrożonym w skali kraju, silnie związana z terenami podmokłymi, roślinnością turzycową. Zasiedla podtopione szuwary. Długość jej ciała to zaledwie 30 mm. Ważki latają od maja do lipca, żyją do 3 miesiący. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt jest wymieniona jako gatunek wymagający ochrony strefowej - do 100 m od miejsca rozrodu i regularnego przebywania przez cały rok - jako jedyny z owadów. Jest to gatunek silnie zagrożony wyginięciem, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Jak podaje Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie nowa strefa na naszym terenie jest pierwszą w województwie mazowieckim ustaloną dla ochrony zwierzęcia innego niż ptak. Objęcie nowego stanowiska tej rzadkiej ważki ochroną, daje nadzieję na zachowanie iglicy na Mazowszu i zwiększa szanse na przetrwanie krajowej populacji tego gatunku.

Bocian czarny żyje z dala od ludzkich osiedli, w rozległych lasach, gdzie czuje się najlepiej wiodąc skryty tryb życia. Należał zawsze do ptaków nielicznych, a nawet rzadkich. W przeciwieństwie do białych boćków, napastowano go ze względu na żałobne ubarwienie. Wprowadzenie ścisłej ochrony i zaniechanie prześladowań spowodowały, że bociany czarne zaczęły zakładać gniazda na skraju lasów, a także w pobliżu ludzkich siedzib.

Ptaki te są ostrożne, czujne i spostrzegawcze. Mają doskonały wzrok. Rzadko wydają dźwięki, nigdy nie klekocą. Porozumiewają się ze sobą gestami. Samica wraz z samcem opikuje się złożonymi jajami, a później młodymi. Żywią się żabami, małymi rybami, myszami, gadami i owadami. Zdobycz połykają lub przechowują w pokarmowym worku. Gniazda starają się zakładać w odosobnieniu, często posiadają ich kilka, używając ich na przemian. Każda rodzina pilnuje swego rejonu, są bardzo żarłoczne. Bocian czarny wzrostem przypomina białego, ale jest od niego lżejszy. Samiczki i samce wyglądają tak samo; czarne z zielonkawym i purpurowym połyskiem, ale z białym brzuchem i spodem ogona. Jego dziób i nogi są czerwone.